PÓŁMASKA FILTRUJĄCA XF 310V FFP3 NR D

PRZEZNACZENIE
Półmaska filtrująca XF 310 V FFP3 NR D przeznaczona jest do ochrony układu oddechowego przed aerozolami cząstek stałych (pył) oraz ciekłych (mgły) o ile stężenie substancji szkodliwej nie przekracza 30-sto krotności Najwyższego Dopuszczalnego Stężenia (NDS) do - 30 x NDS

Przykładowe zastosowanie: przemysł rolniczy, spożywczy, pyły nietoksyczne, zastosowanie w kamieniołomach, cementowniach, przemyśle drzewnym przy obróbce drewna miękkiego (iglaste), a szczególnie zaś do takich pyłów jak węglan wapnia, grafit naturalny i syntetyczny, gips, kreda, cement, tynk, marmur, tlenek cynku, pyłki roślinne, celuloza, siarka, bawełna, opiłki metali żelaznych , pył węglowy zawierający poniżej 10% wolnej krzemionki.

CHARAKTERYSTYKA
Półmaska filtrująca XF 310 V FFP3 NR D składa się z:
• wielowarstwowego materiału filtracyjnego: polipropylen
• zacisku nosowego dla formatowania półmaski w obrębie nosa: polipropylen wzmocniony drutem stalowym;
• zaworu wydechowego z polipropylenu;
• taśm nagłowia wykonanych z nitek gumowych w oplocie, nie powodujących uczuleń;
• mocowania taśm nagłowia wykonanego z poliuretyanowej;
• uszczelki nosowej wykonanej z pianki poliuretanowej.

Półmaska jest tak skonstruowana, aby można było w niej z łatwością oddychać w trakcie całej zmiany roboczej. Dzięki anatomicznemu kształtowi oraz zaciskowi nosowemu i znajdującej się pod spodem piance, półmaska jest łatwa do dopasowanie dla większości kształtów twarzy, tak aby zapewnić konieczną szczelność.

WYMAGANIA
Półmaski firmy OXYLINE są zgodne z:
• europejską normą zharmonizowaną PN-EN 149:2001+A1: 2010 (EN 149:2001+A1: 2009) „Sprzęt ochrony układu oddechowego - Półmaski filtrujące do ochrony przed cząstkami. Wymagania, badanie, znakowanie”;
• przepisami dyrektywy Rady Wspólnot Europejskich 89/686/EWG w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do środków ochrony osobistej, wprowadzonej w Polsce na mocy ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku (Dz. U. nr 166, poz. 1360) i rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 21 grudnia 2005 roku (Dz. U. z 2008 r. nr 259, poz. 2173) zastępującego z dnia 31 marca 2003 roku (Dz. U. nr 80, poz. 725).